روی دوش دیگران...

من به بعضی چهره ها چون زود عادت میکنم

پیششان سر بر نمی آرم،رعایت میکنم

همچنان که برگ خشکیده نماند بر درخت

مایه رنج تو باشم رفع زحمت میکنم

این دهان باز وچشم بی تحرک را ببخش

آنقدر جذابیت داری که حیرت میکنم

کم اگر با دوستانم مینشینم جرم توست

هرکسی را دوست دارم در تو رویت میکنم

فکر کردی چیست موزون میکند شعر مرا؟

در قدم برداشتن های تو دقت میکنم

یک سلامم را اگر پاسخ بگویی میروم

لذتش را با تمام شهر قسمت میکنم

ترک افیونی شبیه تو اگرچه مشکل است

روی دوش دیگران یک روز ترکت میکنم

توی دنیا هم نشد برزخ که پیدا کردمت

مینشینم تا قیامت با تو صحبت میکنم...